Pokkeland

Nou, we hebben toch eigenlijk geluk gehad afgelopen week.
Alle weersomstandigheden hebben we wel meegemaakt.
Van -11 graden tot +12 in 36 uur tijd. Van sneeuwstormen tot overstromingen en van stralend blauwe luchten tot mistbanken die het zicht tot minder dan 10 meter reduceerden.
En de ouverture was toch wel dat we vandaag in Orangeville aankwamen terwijl daar de stroom was uitgevallen.
Geen licht, geen internet, geen douche, geen wc, geen ene nix. Zelfs de garagedeur gaat niet meer open.
Wat een pokkeland, dat Canada... :-)

Schreeuwen we in Nederland al moord en brand als het water door heftige regenval iets boven de stoeprand uitkomt; hier is het klimaat toch wel echt een factor waar je als burger rekening mee houdt zonder daar anderen voor verantwoordelijk te maken.
Je moet er gewoon rekening mee houden als je een huis bouwt.
Maar desondanks waren Maria en Dennis toch een tikkie chagrijnig dat sinds half negen vanochtend de stroom was afgesloten. Da's dan toch wel behelpen.
Uiteindelijk kwam de spanning terug rond 4 uur 's middags. Maar zelfs voor Canadese begrippen is dat toch wel vrij lang.
Ik zag al gebeuren dat we toch maar zouden inchecken bij een hotel met electriciteit...
Zonder stroom is al niet handig voor M&D, maar als ze dan ook nog ons viertjes als gast hebben. Niet fijn.
Gelukkig kwam het allemaal wel goed en hebben we lekker met z'n allen kunnen eten op Hockley Road.

In de tussentijd zijn we nog naar een huis te kijken dat te huur staat hier in de buurt. Jammer genoeg hadden we niet de gelegenheid om het van binnen te bekijken, maar van buiten leek het ons wel wat. We hebben een paar foto's bij dit bericht gezet. Het is wel apart qua architectuur, maar erg ruim van binnen. En de locatie was gewoon fantastisch.
Daarna zijn de dames wat gaan shoppen en zijn Dennis, de kids en ik gaan darten bij een Ierse pub. Keileuk.

Morgen weer terug naar Nederland. En we hebben er geen zin in.
He-le-maal niet.