Lost and Found

"Hoe gaat het met Mees" is wel de meest gestelde vraag in de afgelopen 24 uur. Waanzinnig lief, al die aandacht van iedereen! Mees glunderde ook helemaal bij al die lieve beterschaps-wensen. Dat heeft vast geholpen want hij is een heel stuk opgeknapt. Vanochtend had ie nog een beetje verhoging, maar eind van de ochtend een temperatuur van 37,4 en dat is zo gebleven tot nu toe.
We hebben besloten om morgen gewoon met z'n allen naar huis te gaan. Vanavond en morgenochtend stoppen we Mees nog even vol met paracetamol, zodat hij hopelijk de vlucht koortsvrij zal doorstaan. (nu nog spuugvrij!)
Heel hartelijk in ieder geval voor al die aandacht, speciale dank aan Dennis en Maria met alle tips over artsen en ziekenhuizen, maar ook Marilyn die ons geholpen heeft wegwijs te worden in het Canadese gezondheissysteem en standby te staan in Toronto voor het geval Mees toch geweigerd wordt. We weten het allemaal heel erg te waarderen!

Onze dag begon verder heel rustig, maar werd "opgeleukt" door een "gevonden voorwerp".
Terwijl Erik en ik op tenen over het erf liepen om reeën te spotten werden we ineens van achteren verrast door hond!! Een groot zwart gevaarte denderde met rondzwieberende poten op ons af. En blij dat ie was! Zo blij, in een mum van tijd werden we beiden helemaal afgekust door Sadie, zo bleek zij te heten.
Sadie was zo enthousiast dat zij ook mee naar binnen wilde en werd daar met groot hoera ontvangen. Myrthe was al aan het bedenken hoe Sadie mee moest naar Nederland, maar gelukkig vond Erik op tijd een penning met een telefoonnummer er op! De eigenaren hadden geen haast om haar op te halen, het bleken de overburen te zijn en volgens hun zou Sadie vanzelf naar huis komen. Nou niet echt hoor. Zeker niet nadat zij de resten boterhamvlees uit onze koelkast had gekregen.
Nadat Sadie een tijdje op de veranda had gezeten besloot zij op een gegeven moment maar naar huis te gaan.

Myrthe, Smurf en ik zijn nog naar een Outletmall in Cookstown gedaan waar Myrthe haar slag heeft geslagen bij Tommy Hilfiger. Die was helemaal blij. Na een skinny jeans en laarzen uit Barrie, nu ook een trui, een vest, wat shirtjes e.d van Tommy. Dat was de moeite waard.
Thuis werden we opgewacht op Sadie die onze koelkast niet was vergeten en vrolijk stond te wachten, maar na korte tijd door een boze eigenaar werd geroepen eindelijk naar huis te komen.

Inmiddels zijn de tassen ingepakt, de meeste troep opgeruimd en de laatste spullen gekocht. Vanavond uit eten bij Mrs. Mitchell, morgenochtend ontbijten bij Maria en Dennis en dan, ja dan helaas weer naar huis. Lichtpuntje van Nederland, onze dieren, want die missen we enorm!

p.s: wat foto's van Sadie, sorry voor de belabberde kwaliteit!