Let it snow...

dag allemaal
het gaat goed hier maar het is hier niet echt warm want ik bevries hier
vandaag gaan we nog een weekendje weg naar een hotel (met een zwembad)
maar de pech is dat er hier om deze tijd om 9 uur een sneeuwstorm komt en zondag nog een
maar de volgende dag als die sneeuwstorm voorbij is dan gaan wij sleeën met honden er voor
en dan de volgende dag blijven we thuis omdat er nog een sneeuwstorm aan komt

groetjes mees uit Toronto


OK, hier benne we dan.
Al met al is het goed gelopen.
We zaten rond 07:15 uur in de auto en hebben weliswaar flink wat sneeuw onderweg gehad, maar zijn de gevreesde storm voorgebleven.
Maar goed ook, want als we de foto's zien van de storm wordt je daar niet vrolijk van.
Ik weet het is moeilijk voor te stellen -dat konden wij per slot van rekening ook niet- maar de natuur speelt hier toch een andere rol dan in het aangeharkte Nederland.
Ik hoorde een keer een Canadees zeggen dat in W-Europa de natuur te gast is bij de mensen, maar dat in Canada de mensen nog steeds gast zijn van de natuur. En die laat hier niet na af en toe goed aan te geven wie uiteindelijk de baas is.
En als je met je gezin in een sneeuwstorm terecht komt waarbij je de weg niet meer kunt zien, de temperaturen dalen tot -20 terwijl je het afgelopen half uur geen tegenligger bent tegengekomen dan is dat niet fijn. Effe de wegenwacht bellen is er dan ook niet meer bij. Dus hou je rekening met de grillen van Moeder Natuur. Zo simpel is dat.

Maar goed: gisteren.
We zijn eerste op bezoek geweest bij de Maples School. Een private school in Orangeville.
De principal heeft ons hartelijk ontvangen en uitgebreid rondgeleid op het kleine schooltje. Al met al zijn er 120 leerlingen bij een gemiddelde klasgrootte van 12 à 15. Da's wel effe wat anders dan De Nieuwe Linde! :-)
De hele school wordt volledig door private bijdragen gefinancierd. Voor een groot deel natuurlijk door het jaarlijkse schoolgeld, maar daarnaast door allerlei "fund raisers" die worden georganiseerd om geld op te halen. De betrokkenheid van ouders is daarbij ontzettend groot. Zo is er een potje voor ICT dat wordt gevuld met sponsorgeld uit de lokale gemeenschap en waarmee elk jaar minimaal 4 nieuwe PC's worden aangeschaft. Voor zo'n klein schooltje is dat geweldig. Dat zou meester Harrie volgens mij ook wel willen. ;-)
Extra aandacht voor kinderen die dat nodig hebben is geen probleem. Zo hebben ze een programma voor kinderen uit het buitenland om snel en goed Engels te leren: English as Second Language (ESL). Dat betekent in de praktijk dat bijvoorbeeld Mees een half uur per dag individueel Engelse les zou krijgen. De ervaringen zijn prima hoorden we. En mocht er extra assistentie nodig zijn, bijvoorbeeld RT, dan wordt dat gewoon ingehuurd zonder verder drama. Let wel: zonder een cent overheidsgeld.
Dat laatste geldt trouwens niet alleen voor private schools. Van Saskia uit San Diego horen we gelijksoortige verhalen. Als een kind extra hulp nodig heeft komt die er gewoon. Geen gedoe verder.
Mees vond het allemaal erg interessant en Myrthe de uniformen schattig.

Daarna de high school. Dat was wel effe wat anders. En echt niet alleen omdat het hier om een public school ging.
We wisten dat het een wat ouder gebouw was. Da's prima.
Maar dat we echt over het afval heen moesten stappen tijdens de rondleiding door een overigens niet echt enthousiaste meneer was toch wel schrikken. En ik sukkelaar raapte al in eerste instantie afval op in de veronderstelling dat het per ongeluk daar terecht was gekomen, Ben je gek! Het leek wel of iedereen zijn zooi daar gewoon in de gang neerflikkert.
En het is misschien niet aardig om te zeggen, maar de leerlingen die we tegen kwamen maakten ook niet een al te frisse indruk. Wel effe wat anders dan het Lorentz!
We hebben ook eens geïnformeerd naar de niveauverschillen op zo'n school, want in tegenstelling tot in Nederland kennen ze geen verschillende types high school. High school is high school, maar ze hebben wel degelijk differentiatie. Zo worden vakken als wiskunde en engels (de verplichte vakken) op drie verschillende niveaus gegeven. Bovendien hebben de leerlingen vanaf de eerste dag de mogelijkheid om keuzevakken te volgen. De structuur van het middelbaar onderwijs heeft daardoor een beetje het karakter van de universiteit bij ons. Je volgt je main classes op het niveau dat je kunt en hebt daarnaast de mogelijkheid om een hele riedel vakken te kiezen.
Maar al met al hebben we niet bepaald een grandioos beeld gekregen van een Canadese public high school. Niet alleen Claudia en mij maar ook Myrthe sloeg de schrik om het hart. Zelfs Mees vond het maar een gore bende.
Dat verdient dus nog een nadere verdiepingsslag, om het maar eens netjes te zeggen...

Daarna zijn we gaan kijken bij een stoeterij van Mountain Horses. dat was echt prachtig. Kijk maar eens naar de foto's, die zeggen meer dan een heleboel woorden.
Prachtige dieren met interessante karakters. De beheerder Tracey heeft ons alles laten zien en uitgebreid kennis laten maken met de paarden. Heel leuk. Maar ook hier weer: wat een verschil. Het landgoed was 160 acres groot. Da's ongeveer 64 hectare. Allemaal even mooi aangelegd en onderhouden.

Daarna zoals gezegd bij Dennis & Maria op de koffie. Ontzettend leuk om daar nu een keer met z'n allen te zijn. Ik ben er inmiddels een paar keer te gast geweest, maar het was bijzonder om er nu met z'n allen te zijn.

Nou ja, de rest weten jullie al.
We hebben vanmiddag gerelaxt aan en in de pool. Claudia heeft haar foto's bewerkt en ik nog wat zitten bellen met deze en gene, maar er was tijd voor ontspanning en dat voelde fijn.
Thuis gaat ook alles prima en dat is een plezierig gevoel. Femmy en Bertus hebben het goed naar jun zin en blijkbaar de dieren ook bij hun.
Morgen dan de sleetocht en ik kwam er net achter dat dat nog ongeveer een uur rijden hier vandaan ligt. We moeten er om 09:00 uur zijn en ze beginnen pas om 08:00 uur met sneeuwruimen. Dat wordt dus "challenging" voor onze 4x4...

Morgen meer.